W 1881 r. Kronenberg był jednym z pomysłodawców utworzenia Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego, które ostatecznie władze rosyjskie zatwierdziły w 1884 roku. Przez dłuższy czas był jego wiceprezesem. Od 1888 roku wchodził w skład Komitetu Plantacyjnego przy TOW. Jeden ze znamienitych członków TOW, inż. Józef Sporny zapisał w testamencie cały swój majątek w wysokości 30 tys. rubli TOW. Zgodnie z wolą testatora zapis obrócono na założenie ogrodu Towarzystwa przy ul. Bagatela wg planów W. Kronenberga. Nie jest to jedyna nieruchomość, którą TOW zawdzięczał Spornemu. Park Wyścigów Konnych w Warszawie powstał także z jego zapisu, a urządzony został również wg planów Kronenberga. W roku 1898 mieścił się on przy ówczesnym torze wyścigów konnych na Polu Mokotowskim, od strony ul. Polnej i Nowowiejskiej. W latach 90. XIX wieku Kronenberg projektował ogrody przy willach podmiejskich. Taki ich opis przynosi „Ogrodnik Polski”: Przy tejże ulicy znajduje się ogród spacerowy d-ra Bojasińskiego przy zakładzie leczniczym, założony przez znanego estetyka W. Kronenberga, który tu nawet kilka ogródków założył. (…) może do najbardziej, że tak powiem „wydmuchanych”, należy ogródek p. Niedźwiedzkiego. Ogródek na morgowej powierzchni, założony także przez W. Kronenberga; znajdują się w nim rzadsze drzewa i krzewy, bardzo gustownie rozłożone wszystko, kolekcya róż, począwszy od znanych, aż do najnowszych odmian. „Kurier Codzienny” przynosi ciekawą korespondencję z 1894 roku Bolesława Prusa z pobytu w uzdrowisku w Nałęczowie. Proszę sobie przedstawić dolinkę (…). W tej dolinie proszę umieścić park, zaludniony wszelkiego rodzaju roślinnością: lipami, kasztanami. sosnami. klonami, nawet ananasami, które na własne oczy widziałem w słojach. Park ten jest również w dużej mierze autorstwa Kronenberga.
W 1915 zawiązał Koło Planistów przy TOW, został jego pierwszym prezesem. Równolegle wchodził w skład komisji, która z ramienia TOW sprawowała nadzór i opiekę nad parkami i ogrodami Warszawy. Został też kuratorem Ogrodu Botanicznego, Łazienek i Belwederu a także Ogrodu Towarzystwa Wyścigów Konnych. W tym czasie został profesorem parkoznawstwa w Wyższej Szkole Ogrodniczej T.K.N. W 1917 roku był współinicjatorem utworzenia w Komitecie Plantacyjnym TOW oddzielnej Sekcji Plantacyjnej. Od 1920 roku zajmował godność ławnika przy magistracie m. Warszawy, gdzie pracował w Wydziale VII Technicznym, obejmującym zarząd i administrację gosp. rolnego i leśnego Warszawy. Był współwłaścicielem Biura Techniczno-Melioracyjnego (wraz z T. Chrząńskim i W. Zaykowskim).